"Beşi de birbirinden yetenekli ve kendi alanlarında uzman sabıkalı, basit bir kaçırma olayından sonra gözaltına alındıklarında hiçbiri olaya bir anlam veremeden boş gözlerle birbirlerine bakmaktadır. Hikayeyi araştıran ajan David Kujan Kaliforniya San Pedro Limanı'nda 27 kişinin ölümü ile sonuçlanan gizemli patlama ile bu beş kişinin bağlantısı olduğunu varsaymaktadır. Elinde kalan tek canlı tanık Verbal Kint hikayeyi baştan sona soğukkanlılıkla kendisine aktarmaktadır fakat tüm soru işaretleri bir kişinin üzerinde yoğunlaşır: "Keizer Soze".
Evet, filmi bize bu satırlar anlatıyor.
Film, açıklamasında da yer alan tek ismin, "Keiser Soze"nin, yörüngesinde ilerliyor; bu isim resmen bilinçaltınıza işliyor film boyunca.
Filmi izlemeye başladığımda birbiriyle alakasız, anlam veremediğim olaylar oluyormuş gibi geldi; ancak sonrasında düşünmenin sınırlarını zorlayan, harikulade bir senaryo olduğunu anladım.
(Bu konuda eşimin yardımları yadsınamaz tabi.)
Film boyunca Kesier Soze'yi arıyorsunuz, zaten filmin kendisi o. Oyunculuklar çok iyi. Sonuna kadar gizemini koruyor ve bu nedenle de izlettiriyor kendini.
Filmde geçen, çok beğendiğim iki sözü not etmeden geçemeyeceğim:
"Tanrı'ya inanmıyorum; ama ondan korkuyorum."
"Şeytanın yaptığı en büyük kurnazlık, aslında hiç yaşamadığına inandırmakmış. Sonra ortadan kaybolmuş."
Aslında son söz filmi anlatıyor diyebilirim.
Siz de bu tür gizemli, psikolojik filmleri seviyorsanız kesinlikle öneririm.
Sevgiyle kalın :)
bende çok sevmiştim :) tekrar izlemek iyi olabilir
YanıtlaSilEvet, bu tür filmlere ara ara dönmek iyi oluyor :)
Sil